کد مطلب:277239 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:116
قرآن کریم خاتم کتب آسمانی است
تردیدی نیست كه قرآن كریم، بزرگترین هدیه الهی برای بشریّت و همه انسانهاست كه آنها را به سوی سعادت و خوشبختی، نجات و رستگاری جاودان هدایت می كند، و مهمترین دلیل بر حقّانیت اسلام و رسالت جاودانه پیامبر گرامی اسلام است كه از میان تمام معجزات و خارق عاداتی كه از آن حضرت صادر شده، برترین سند حقّانیت آن بزرگوار است.
به اتّفاق تمام فرق اسلامی، «قرآن» یك معجزه بزرگ آسمانی، و كتابی برتر و بالاتر از افكار و اندیشه بشر است كه علاوه بر این كه محور اتّحاد و اتّفاق بین همه مسلمانان است می تواند مرجعی برای رفع اختلافات گروهی و فرقه ای بوده و خطوط اصلی دین را به همه حق جویان بنمایاند.
[ صفحه 375]
قرآن، كتابی است كه همواره با بیان اعجازآمیز خویش، حجّت را بر همه جهانیان تمام نموده، جویندگان حق را به مدارج عالی روحانی و عقلی عروج داده، خفّاشان، معاندان و ستیزه جویان را به خاك مذلّت و بدبختی نشانده، و در همه قرون و اعصار، صورت و معنی واقعی خود را همچنان محفوظ نگهداشته، و هرگز مورد دستبرد، و تغییر و تبدیل قرار نگرفته، و تاكنون كسی نتوانسته است كتابی مانند آن بیاورد، و در آینده هم كسی نخواهد توانست حتّی یك آیه مانند آیات آن بیاورد.
قرآن، معتبرترین سند برای اثبات معارف و احكام اسلامی است كه خدای قادر و توانا، بقا و جاودانگی آن را برای همیشه ضمانت نموده، و از تحریف و دستبرد مصون داشته است، چنان كه در این باره می فرماید:
«اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُونَ».
«ما قرآن را فرو فرستادیم، و ما خود نگهدارنده آن هستیم». [1] .
قرآن، كتابی است كه برای سعادت بشریّت و خوشبختی همه انسانها نازل شده، و تمام نیازمندیهای بشر در آن منعكس گردیده، و برای كسانی كه در برابر حق سر تسلیم فرود می آورند مایه هدایت، رحمت و بشارت به نعمتهای ابدی و جاودانی است، چنان كه خداوند می فرماید:
(وَ نَزَّلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ تِبْیاناً لِكُلِّ شَیء وَهُدیً وَرَحْمَةً وَبُشْری لِلْمُسْلِمِینَ). [2] .
«ما این كتاب ـ قرآن ـ را بر تو نازل كردیم تا بیان كننده هر چیز بوده، و راهنما و رحمت و مژده ای برای مسلمانان باشد».
و در آیه دیگر می فرماید:
(ما فَرَّطْنا فِی الْكِتابِ مِنْ شیء).
«ما در این كتاب، از بیان هیچ چیز فروگذار نكرده ایم». [3] .
و در یك آیه دیگر می فرماید:
[ صفحه 376]
(وَ لا رَطْب وَ لا یابِس إلاّ فِی كِتاب مُبِین). [4] .
«هیچ تر و خشكی نیست جز آن كه در این كتاب مبین ـ و قرآن عظیم ـ بیان شده است».
آری! با آن كه قرآن در زمان خاصی نازل شده و با مردم خاصی سخن گفته، و در مكان مشخّصی نازل گردیده است، در عین حال، مرز زمان و مكان را در هم شكسته و ما فوق زمان و مكان قرار گرفته، و هیچ گونه وابستگی به زمان و مكان ندارد؛ زیرا این كتاب بزرگ الهی ـ بر خلاف سایر كتب آسمانی ـ تنها برای بعضی از ازمنه و اعصار نازل نشده است؛ بلكه كتاب ابدی و جاودانی است كه تا انقراض بشر، راهنمای ره گم كشته گان و حق جویان خواهد بود.
آری! قرآن كتابی است كه حاوی انواع و اقسام شواهد اعجاز است. و الفاظ آن، اعجاز آمیز و معانی آن، اعجازآمیزتر، و چشمه های علوم و دانش و حكمت از سراسر آیات آن می جوشد. و آن معجزه ای گویا، جهانی، جاودانی و روحانی است كه بزرگترین معجزه، و بالاترین گواه صدق پیامبر گرامی اسلام و خاتم تمام كتابهای آسمانی است.
به هر حال، این كتاب بزرگ الهی در آیاتی چند خود را خاتم كتب آسمانی معرفی نموده، و نزول هر كتاب آسمانی دیگر را پس از خود ممنوع و ممتنع دانسته است كه برای نمونه به چند آیه اشاره می كنیم:
1 ـ در سوره انعام، آیه 115 چنین می فرماید:
(وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلا لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ).
«ـ ای پیامبر! ـ سخن پروردگارت كه راهنمای راستی و عدالت است ـ با نزول قرآن ـ پایان یافت، هیچ كس یارای آن را ندارد كه كلمات او را دگرگون سازد، و او شنوا و داناست».
2 ـ در سوره كهف، آیه 27 چنین می فرماید:
(وَاتْلُ ما اُوحِیَ اِلَیْكَ مِنْ كِتابِ رَبِّك لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً).
«ـ ای پیامبر! ـ آنچه از آیات كتاب پروردگارت بر تو وحی شده تلاوت كن.
[ صفحه 377]
هیچ چیز، كلمات او را دگرگون نمی سازد، و به جز او ملجأ و پناهگاهی نتوانی یافت».
3 ـ در سوره سجده (فصّلت)، آیات 41 و 42 چنین می فرماید:
(اِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمّا جائَهُمْ وَ اِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِیزٌ - لایَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیم حَمِید).
«كسانی كه به این ذكر الهی ـ قرآن ـ هنگامی كه به سراغ آنها آمد، كافر شدند ـ در گمراهی آشكارند ـ و این قرآن به طور قطع كتابی است شكست ناپذیر كه هیچ گونه باطلی، نه از پیش رو، و نه از پشت سر به سراغ آن نخواهد آمد، چرا كه از سوی خداوندِ حكیم و شایسته ستایش، نازل شده است».
از این آیات به خوبی استفاده می شود كه «قرآن كریم» دارای حاكمیّت مطلق و غلبه كلّی بر تمام كتب آسمانی است، زیرا مطابق آیات یاد شده، نه كسی می تواند حقایق آن را ابطال كند، و نه در آینده منسوخ می گردد، نه آیه و كلمه ای از آن كم شده، و نه چیزی بر آن افزوده می شود، نه خط نسخ و بطلان بر آن كشیده می شود، و نه دست تحریف به سوی آن دراز می گردد.
و به طور خلاصه، «قرآن» كتابی است كه هیچ گونه باطلی به سراغ آن نخواهد آمد، چرا كه این كتاب آسمانی شكست ناپذیر، از سوی خداوند حكیم و قادر علی الاطلاق نازل شده، و آیاتش محكم و ابدی است، و آنچه ذات اقدس حضرت احدیّت فرموده است از روی حكمت و مصلحت است. از این رو، «قرآن» كتاب همیشه ـ جاوید ـ، و تا انقراض جهان رهبر و راهنمای آدمیان، و پناهگاه ره گم گشته گان، و خاتم كتب همه پیامبران است كه جریان انوار هدایتش همچون جریان تابش خورشید و ماه تا به ابد ادامه خواهد داشت.
به اتّفاق تمام فرق اسلامی، «قرآن» یك معجزه بزرگ آسمانی، و كتابی برتر و بالاتر از افكار و اندیشه بشر است كه علاوه بر این كه محور اتّحاد و اتّفاق بین همه مسلمانان است می تواند مرجعی برای رفع اختلافات گروهی و فرقه ای بوده و خطوط اصلی دین را به همه حق جویان بنمایاند.
[ صفحه 375]
قرآن، كتابی است كه همواره با بیان اعجازآمیز خویش، حجّت را بر همه جهانیان تمام نموده، جویندگان حق را به مدارج عالی روحانی و عقلی عروج داده، خفّاشان، معاندان و ستیزه جویان را به خاك مذلّت و بدبختی نشانده، و در همه قرون و اعصار، صورت و معنی واقعی خود را همچنان محفوظ نگهداشته، و هرگز مورد دستبرد، و تغییر و تبدیل قرار نگرفته، و تاكنون كسی نتوانسته است كتابی مانند آن بیاورد، و در آینده هم كسی نخواهد توانست حتّی یك آیه مانند آیات آن بیاورد.
قرآن، معتبرترین سند برای اثبات معارف و احكام اسلامی است كه خدای قادر و توانا، بقا و جاودانگی آن را برای همیشه ضمانت نموده، و از تحریف و دستبرد مصون داشته است، چنان كه در این باره می فرماید:
«اِنّا نَحْنُ نَزَّلْنا الذِّكْرَ وَ اِنّا لَهُ لَحافِظُونَ».
«ما قرآن را فرو فرستادیم، و ما خود نگهدارنده آن هستیم». [1] .
قرآن، كتابی است كه برای سعادت بشریّت و خوشبختی همه انسانها نازل شده، و تمام نیازمندیهای بشر در آن منعكس گردیده، و برای كسانی كه در برابر حق سر تسلیم فرود می آورند مایه هدایت، رحمت و بشارت به نعمتهای ابدی و جاودانی است، چنان كه خداوند می فرماید:
(وَ نَزَّلْنا عَلَیْكَ الْكِتابَ تِبْیاناً لِكُلِّ شَیء وَهُدیً وَرَحْمَةً وَبُشْری لِلْمُسْلِمِینَ). [2] .
«ما این كتاب ـ قرآن ـ را بر تو نازل كردیم تا بیان كننده هر چیز بوده، و راهنما و رحمت و مژده ای برای مسلمانان باشد».
و در آیه دیگر می فرماید:
(ما فَرَّطْنا فِی الْكِتابِ مِنْ شیء).
«ما در این كتاب، از بیان هیچ چیز فروگذار نكرده ایم». [3] .
و در یك آیه دیگر می فرماید:
[ صفحه 376]
(وَ لا رَطْب وَ لا یابِس إلاّ فِی كِتاب مُبِین). [4] .
«هیچ تر و خشكی نیست جز آن كه در این كتاب مبین ـ و قرآن عظیم ـ بیان شده است».
آری! با آن كه قرآن در زمان خاصی نازل شده و با مردم خاصی سخن گفته، و در مكان مشخّصی نازل گردیده است، در عین حال، مرز زمان و مكان را در هم شكسته و ما فوق زمان و مكان قرار گرفته، و هیچ گونه وابستگی به زمان و مكان ندارد؛ زیرا این كتاب بزرگ الهی ـ بر خلاف سایر كتب آسمانی ـ تنها برای بعضی از ازمنه و اعصار نازل نشده است؛ بلكه كتاب ابدی و جاودانی است كه تا انقراض بشر، راهنمای ره گم كشته گان و حق جویان خواهد بود.
آری! قرآن كتابی است كه حاوی انواع و اقسام شواهد اعجاز است. و الفاظ آن، اعجاز آمیز و معانی آن، اعجازآمیزتر، و چشمه های علوم و دانش و حكمت از سراسر آیات آن می جوشد. و آن معجزه ای گویا، جهانی، جاودانی و روحانی است كه بزرگترین معجزه، و بالاترین گواه صدق پیامبر گرامی اسلام و خاتم تمام كتابهای آسمانی است.
به هر حال، این كتاب بزرگ الهی در آیاتی چند خود را خاتم كتب آسمانی معرفی نموده، و نزول هر كتاب آسمانی دیگر را پس از خود ممنوع و ممتنع دانسته است كه برای نمونه به چند آیه اشاره می كنیم:
1 ـ در سوره انعام، آیه 115 چنین می فرماید:
(وَ تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صِدْقاً وَ عَدْلا لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ).
«ـ ای پیامبر! ـ سخن پروردگارت كه راهنمای راستی و عدالت است ـ با نزول قرآن ـ پایان یافت، هیچ كس یارای آن را ندارد كه كلمات او را دگرگون سازد، و او شنوا و داناست».
2 ـ در سوره كهف، آیه 27 چنین می فرماید:
(وَاتْلُ ما اُوحِیَ اِلَیْكَ مِنْ كِتابِ رَبِّك لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ وَلَنْ تَجِدَ مِنْ دُونِهِ مُلْتَحَداً).
«ـ ای پیامبر! ـ آنچه از آیات كتاب پروردگارت بر تو وحی شده تلاوت كن.
[ صفحه 377]
هیچ چیز، كلمات او را دگرگون نمی سازد، و به جز او ملجأ و پناهگاهی نتوانی یافت».
3 ـ در سوره سجده (فصّلت)، آیات 41 و 42 چنین می فرماید:
(اِنَّ الَّذِینَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمّا جائَهُمْ وَ اِنَّهُ لَكِتابٌ عَزِیزٌ - لایَأْتِیهِ الْباطِلُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ تَنْزِیلٌ مِنْ حَكِیم حَمِید).
«كسانی كه به این ذكر الهی ـ قرآن ـ هنگامی كه به سراغ آنها آمد، كافر شدند ـ در گمراهی آشكارند ـ و این قرآن به طور قطع كتابی است شكست ناپذیر كه هیچ گونه باطلی، نه از پیش رو، و نه از پشت سر به سراغ آن نخواهد آمد، چرا كه از سوی خداوندِ حكیم و شایسته ستایش، نازل شده است».
از این آیات به خوبی استفاده می شود كه «قرآن كریم» دارای حاكمیّت مطلق و غلبه كلّی بر تمام كتب آسمانی است، زیرا مطابق آیات یاد شده، نه كسی می تواند حقایق آن را ابطال كند، و نه در آینده منسوخ می گردد، نه آیه و كلمه ای از آن كم شده، و نه چیزی بر آن افزوده می شود، نه خط نسخ و بطلان بر آن كشیده می شود، و نه دست تحریف به سوی آن دراز می گردد.
و به طور خلاصه، «قرآن» كتابی است كه هیچ گونه باطلی به سراغ آن نخواهد آمد، چرا كه این كتاب آسمانی شكست ناپذیر، از سوی خداوند حكیم و قادر علی الاطلاق نازل شده، و آیاتش محكم و ابدی است، و آنچه ذات اقدس حضرت احدیّت فرموده است از روی حكمت و مصلحت است. از این رو، «قرآن» كتاب همیشه ـ جاوید ـ، و تا انقراض جهان رهبر و راهنمای آدمیان، و پناهگاه ره گم گشته گان، و خاتم كتب همه پیامبران است كه جریان انوار هدایتش همچون جریان تابش خورشید و ماه تا به ابد ادامه خواهد داشت.
[1] سوره حجر، آيه 9.
[2] سوره نحل، آيه 89.
[3] سوره انعام، آيه 38.
[4] سوره انعام، آيه 59.